Pir Sultan Abdal, 16. yüzyılda yaşamış önemli bir Alevi-Bektaşi halk şairidir. Asıl adı Haydar olduğu tahmin edilmektedir. Sivas'ın Yıldızeli ilçesine bağlı Banaz köyünde doğduğu kabul edilir. Anadolu’da halk arasında büyük saygı gören Pir Sultan, hem tasavvufi hem toplumsal içerikli şiirleriyle tanınır. Şiirlerinde adalet, eşitlik, halk sevgisi, özgürlük gibi temaları işleyen Pir Sultan Abdal, dönemin yöneticilerine ve haksızlıklara karşı cesurca söz söylemiştir. Bu nedenle Osmanlı yönetimiyle ters düşmüş, sonunda Hızır Paşa tarafından idam edilmiştir. Eserleri genellikle nefes, deyiş ve semah türlerindedir. Pir Sultan’ın dili sade ve halkın anlayabileceği biçimdedir. Şiirleri yüzyıllar boyunca sözlü gelenekle aktarılmış ve Alevi-Bektaşi inancının önemli bir parçası olmuştur. Pir Sultan Abdal, hem bir halk ozanı hem de bir inanç önderi olarak Anadolu kültür tarihinde derin izler bırakmıştır.
1480
Sivas
1550
Sivas
“Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan”
“Açılın kapılar Şah'a gidelim”
“Garip başa bir hâl gelse zamanda, orda her kişinin dostu bulunmaz”
Bana medet senden olur efendim Aşılmaz dağların ardında kaldım Eller dosta doğru çeker göçünü Elsiz
Ey benim divane gönlüm Dağlara düştüm yalınız Bu cefayı kendi özüm Pek mâil gördüm yalınız Dağlar v
Kendin çok bilirsen bilene danış Danışan dağları aşar mı aşar Danışmadan yola gitse bir kişi Yanılır
Ötme bülbül ötme şen değil bağım Dost senin derdinden ben yana yana Tükendi fitilim eridi yağım D
