Şah Hatayi, Safevi Devleti’nin kurucusu ve ilk hükümdarı olan Şah İsmail’in (1487–1524) mahlasıdır. Hem bir devlet adamı hem de önemli bir Alevi-Bektaşi ozanı olarak tanınır. 1487 yılında İran'ın Erdebil şehrinde doğmuştur. Türkçe, özellikle Azeri Türkçesiyle yazdığı şiirleriyle Alevi-Bektaşi edebiyatının önde gelen isimlerinden biri olmuştur. Şah Hatayi mahlasıyla yazdığı şiirlerinde tasavvufi aşk, Allah sevgisi, Hz. Ali ve Ehl-i Beyt'e bağlılık temalarını işler. Şiirleri sade, içten ve halkın anlayabileceği bir dille yazılmıştır. Alevi-Bektaşi topluluklarında çok sevilmiş, nefes ve deyişleri cem törenlerinde söylenegelmiştir. Siyasi kimliğiyle Osmanlı ile girdiği mücadeleler kadar, şiir ve inanç önderliği yönüyle de Anadolu’da büyük bir etki bırakmıştır. 1524 yılında vefat eden Şah Hatayi, hem bir padişah hem de bir halk ozanı olarak hatırlanır. Onun şiirleri, yüzyıllar boyunca sözlü kültürle yaşatılmıştır.
1487
Erdebil
1524
Tebriz
“Dost dostan ayrılmayınca, dost kıymetini bilmez imiş”
“Bir derdim var bin dermana değişmem”
“Biz Muhammed Ali diyenlerdeniz”
